Η Συνέλευση του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών στην υπ’αριθ. 8/18.12.2024 συνεδρίασή της εξέφρασε ομόφωνα την έντονη διαφωνία της στη μαζική διαγραφή χιλιάδων φοιτητών/τρών από τα Α.Ε.Ι. Θεωρεί ότι η πρόβλεψη του Ν. 4957/2022 για ανώτατη επιτρεπόμενη διάρκεια φοίτησης δεν θα πρέπει, ειδικά στην συγκεκριμένη συγκυρία, να οδηγήσει στην εφαρμογή αυτού του ακραίου μέτρου για τους παρακάτω λόγους:
1. Πολλές οικογένειες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο πολύ ψηλό κόστος διαβίωσης και στέγασης των παιδιών τους που σπουδάζουν, ειδικότερα στο πλαίσιο της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Έτσι, για μεγάλο αριθμό φοιτητών/τρών είναι επιβεβλημένο να εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους, με συνέπεια να επιβραδύνεται σημαντικά η αποφοίτησή τους και η ακαδημαϊκή τους πορεία.
2. Το μέτρο των διαγραφών είναι ισοπεδωτικό και άδικο καθώς δεν λαμβάνει υπόψη την διαφορά ανάμεσα σε φοιτητές/τριες που έχουν επιδείξει πρόοδο και είναι σε τροχιά ολοκλήρωσης των σπουδών τους και σε φοιτητές/τριες που έχουν εξαρχής παραμείνει ανενεργοί/ες ή παρουσιάζουν για πολλά χρόνια ελάχιστη δραστηριότητα.
3. Η παρουσία των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών» στους καταλόγους των Τμημάτων δεν επιβαρύνει το Πανεπιστήμιο οικονομικά, αφού δεν χρησιμοποιούν υποδομές, υπηρεσίες ή πόρους της φοιτητικής μέριμνας του Πανεπιστημίου.
Θεωρούμε ότι η κυβέρνηση οφείλει να εκτιμήσει όλες αυτές τις παραμέτρους και να επανεξετάσει τη στάση της, υιοθετώντας μια πιο ευέλικτη και δίκαιη προσέγγιση στο ζήτημα της διάρκειας σπουδών.
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν πρέπει να υιοθετήσει μια τιμωρητική στάση προς όσες και όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επιδίωξή τους να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να βελτιώσουν τη ζωή τους. Πολύ δε περισσότερο, δεν πρέπει να οδηγηθεί σε μια λογική συρρίκνωσης του και μείωσης της κοινωνικής του προσφοράς προτάσσοντας άκριτα το έλασσον έναντι των μείζονων προβλημάτων (υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση, γραφειοκρατία) που αντιμετωπίζει.
Εκ μέρους της συνέλευσης του Τμήματος,
Στέφανος Νταϊλιάνης
Πρόεδρος του Τμήματος Βιολογίας